Oyunun Evrensel Gücü
Prof. Dr. Belma Tuğrul
Oyun çocuğun mizacının ayrılmaz bir parçasıdır. Tabi ki çocukların bireysel farklılıkları onların oyun tercihlerinde belirleyici ve ayırt edici olacaktır. Ancak, oyuna olan ilgi ve oyun oynama eğilimi evrenseldir. Bu nedenle, çocukların oyuna olan bu doğal ve evrensel ilgisini, onları tanımak, onlarla daha etkili bir iletişim ortamı sunabilmek için kullanmak gerekir. Oyun çocuğun kendini gerçekleştirme dilidir.
Dünyanın her yerinde bütün çocuklar bu dili konuşmaya karşı yatkın ve yüksek seviyede ilgilidirler. Oyun bir çağa, bir topluma ya da toplumdaki belli bir gruba özgü bir olgu değildir. İnsanlık tarihi kadar eski olan oyun her çağda ve her toplumda var olmuştur ve olmaya da devam edecektir. Çocuğun hayatının odak noktasında olan oyun, asla çocuğun dünyasından çıkmaz. Çocuğun oyuna olan ilgisi ve oyuna olan merakı hiç tükenmeden yaşam boyu devam eder.
Birbirini hiç tanımayan çocuklar için oyun; kaynaşma, anlaşma alanıdır, farklı kültürlerle yaşayan, farklı dillerde konuşan çocuklar bile anlaşabilirler, çünkü onların arasında kullandıkları ortak bir dil vardır, o da oyun dilidir. Oyun çocuklar arasındaki tüm farklılıkları ortadan kaldıran barış ortamı sunar.