Oyunun Evrensel Gücü

Prof. Dr. Belma Tuğrul

Oyun çocuğun  mizacının  ayrılmaz  bir parçasıdır. Tabi  ki çocukların bireysel farklılıkları  onların oyun  tercihlerinde  belirleyici  ve  ayırt edici olacaktır. Ancak, oyuna  olan ilgi ve oyun oynama eğilimi evrenseldir. Bu nedenle, çocukların oyuna  olan bu  doğal ve evrensel  ilgisini, onları tanımak, onlarla daha etkili bir iletişim ortamı sunabilmek  için  kullanmak  gerekir.  Oyun  çocuğun kendini  gerçekleştirme  dilidir.

Dünyanın  her yerinde bütün çocuklar  bu dili  konuşmaya karşı yatkın  ve yüksek seviyede  ilgilidirler. Oyun  bir çağa, bir topluma ya da toplumdaki  belli bir gruba özgü  bir olgu  değildir.  İnsanlık  tarihi  kadar eski olan oyun her çağda ve her toplumda var olmuştur ve olmaya da devam edecektir. Çocuğun  hayatının odak noktasında  olan oyun,  asla çocuğun dünyasından çıkmaz. Çocuğun oyuna  olan ilgisi  ve oyuna olan  merakı hiç tükenmeden  yaşam boyu  devam eder.

Birbirini hiç tanımayan çocuklar için oyun; kaynaşma, anlaşma alanıdır, farklı kültürlerle yaşayan, farklı dillerde konuşan çocuklar bile anlaşabilirler, çünkü onların arasında kullandıkları ortak bir dil vardır, o da oyun dilidir. Oyun çocuklar arasındaki tüm farklılıkları ortadan kaldıran barış ortamı sunar.